Vlees noch Vis

NIW-22 Column 12 maart 2021

 

Hoewel een rabbijn zich niet moet bemoeien met politiek en zeker niet als de verkiezingen voor de deur staan, wil ik toch, zonder naam of partij te noemen, mijn bezorgdheid met u delen en dan nou eens niet over het toenemend antisemitisme. Als Joden zijn wij verplicht, ook in Nederland, om een bijdrage te leveren aan de brede samenleving waarvan wij al eeuwenlang deel uitmaken en dus volg ik met grote interesse de verschillende lijsttrekkers. Stiekem kijk ik dan wel naar hun opstelling ten opzichte van Israel. Ik bekijk waar ze stonden in de aanstelling van de coördinator antisemitisme bestrijding en ook wil ik weten wat hun visie is over ethische vraagstukken die momenteel spelen.  Maar wat ik in de eerste plaats van onze politieke leiders verwacht is: duidelijkheid! En wat trof ik aan? In een interview met een van de partijvoorzitters werd hem gevraagd naar zijn visie op vrijheid van onderwijs (art. 23) en vrijheid van godsdienst (art.1). Zijn briljante antwoord luidde dat beide artikelen moeten worden geaccepteerd. Dat deed me denken aan een tv-programma enige jaren geleden waaraan ik meedeed. Ik vertelde dat als een ongeboren baby het leven van de moeder bedreigt, dan gaat het leven van de moeder voor. Aan een bisschop werd toen gevraagd hoe hij hier tegenaan kijkt. Zijn antwoord luidde: wij, de kerk, proberen moeder én kind te redden!  Nou, dacht ik, dat is dan lekker duidelijk. Natuurlijk moeten we proberen beiden te redden, gelijk ook iedere Nederlander zich aan de grondwet moet houden! Maar wat als het óf moeder óf ongeboren kind wordt of als artikel 1 en artikel 23 conflicteren?  “Gij zult het bokje niet koken in de melk van de moeder” staat in de Thora. Hieruit leren we dat we melkkost en vleeskost niet samen mogen vermengen en/of nuttigen. Maar als een gerecht geen zuivel bevat en ook zitten er geen vleesbestanddelen in, dan heet dat parve en met zo’n parve-gerecht kun je alle kanten op want je kunt het bij de melkmaaltijd eten en ook bij vleeskost.  Dat is dus handig in de koosjere keuken. Maar in de politiek willen we gewoon weten waar we aan toe zijn, duidelijkheid: Is het melk of is het vlees? Aan parve-praat hebben we echt geen behoefte! En weet u dus op wie ik niet ga stemmen.