Ben ik rabbijn of detective?

Mijn agenda was voor vandaag, zondag, leeg. En dat betekent dus dat ik rustig de tijd heb voor mijn dagboek, dat 3 x per week uitkomt, voor mijn rubriek Rab en Rik, ook 3 uitgaven per week op www.CIP.nl , Christelijk Informatie Platform, en vooruitdenken voor mijn NIW Column over twee weken. En verder gewoon een rustige dag met mijn dagelijkse wandeling, maar vandaag dan wat uitgebreider, dacht ik.  Het liep weer anders dan verwacht want er kwamen vele klusjes tussendoor en dus toch geen wandeling.

Ten eerste was ik in mijzelf aan het filosoferen over de vraag van het continueren van mijn Dagboek in Cororna-tijd. Dit soort gefilosofeer komt op als ik een lege agenda heb, want daar kan ik niet zo goed tegen. Maar terwijl ik nog nauwelijks begonnen was met mijn gefilosofeer kwamen er e-mails binnen met reacties op mijn dagboeken. En ik doel nu niet op positieve en negatieve commentaren op de dagboeken, maar ik denk aan lezers, die doordat ze me kennen vanwege "Dagboek van een Opperrabbijn", met persoonlijke vragen komen. Er kwamen vanochtend vier binnen die ik meen te moeten beantwoorden, al is het maar kort. Maar er is nu ook iets nieuws ontstaan. Afgelopen week werd ik vanuit vier verschillenden disciplines benaderd om mee te doen aan een interview over: 1: Wat wel/niet te vermelden op bijsluiters van medicijnen. 2: Hoe kijkt het Jodendom aan tegen palliatieve zorg en wat kan wel en wat absoluut niet? 3: Een interview over mijn visie op de dialoog met Christenen.  En 4: assistentie bij een vluchteling die op het punt staat om ons land te worden uitgezet en beweert dat hij Joods is.

Ten aanzien van de bijsluiters merk ik dat er gedacht wordt dat als er varken aanwezig zit in het pilletje wij Joden dit medicijn niet mogen gebruiken. Los hiervan kreeg ik de vraag toegespeeld of een vaccin waarin dierlijke bestanddelen verwerkt zijn, gebruikt mag worden. Het is van de halaga, de Joodse wet, niet toegestaan om niet-koosjere producten te eten. Het moet dus gaan over 'eten'. Een vaccin is geen eten. Maar los hiervan, zelfs als we een pilletje inslikken waarin niet-koosjere ingrediënten, dan heet ook dat niet eten. Eten is kauwen en dan rustig doorslikken. De wijze waarop we een pilletje tot ons nemen valt niet onder 'eten' en dus (bijna) geen probleem. Ik heb tussen haakjes 'bijna' geschreven. Want, en nu komt het probleem boven, als een pilletje van een heerlijk coating wordt voorzien die geen bijdrage levert aan de genezende kracht van het medicijn, maar uitsluitend is toegevoegd om de vieze smaak te neutraliseren en die coating is niet-koosjer, dan hebben we een probleem. Als de coating er moet zijn vanwege de werking van het medicijn, dan vormt die coating een onderdeel van de werkzaamheid van dit medicijn en dan is het weer toegestaan. Het interview duurde een uur en dus zal ik u verdere details besparen. Maar wat opvalt is dat collega's van andere denominaties een mening hebben die voortkomt uit hun eigen visie. Lijkt me lastig! Ik heb het veel eenvoudiger want ik kijk in de halaga, de Joodse wet, wat het systeem van Thora en Traditie als antwoord geeft. Ik bemerk soms verbazing, bijna jaloezie, bij collega's hoe eenvoudig het voor mij is om tot een beslissing te komen en hoe lastig voor hen vanwege een nauwelijks vastgelegd standpunt wat ze wel moeten bepalen.

O ja, ik had nog een lastige.

"Goedemorgen, we zitten nu in het vliegtuig naar Israël, eindelijk ‼Ik wil u bedanken om uw bereidwilligheid om steeds te helpen als het tegenzat. Ik herinner me dat u de tekst uitsprak tijdens onze choepa nu alweer dertig jaar geleden: "G'd sprak tot Abraham. Trek weg uit je land en ga naar het land dat IK je zal wijzen."  Dit is het enige wat ik altijd heb onthouden van wat er gezegd werd die dag. En nu is het zover, we zijn onderweg!" Ik hoor u, geachte lezer, vragen wat hieraan lastig is. De Jewish Agency wilde een verklaring hebben van de rabbijn die zo'n veertig jaar geleden de gioer had gedaan. Dat was dus Opperrabbijn Berlinger die in 1985 is overleden! Verklaringen van haar leraren waren ook goed, maar ook die vertoeven reeds lang in Hogere Werelden. Gezeur dus, maar uiteindelijk zijn ze aan boord op weg "Naar het land dat IK je zal wijzen". Voor de kandidaten is die overdreven securiteit van de Jewish Agency lastig en pijnlijk en gaf ze letterlijk slapeloze nachten! Maar desondanks is het toch goed. Want, ook vandaag nog (punt 4 hierboven vermeld), was ik bezig met een vluchteling die in Nederland asiel wil krijgen. Nu hij uitgeprocedeerd is en de grens zal worden overgezet, geeft hij plotseling aan dat hij Joods is en naar Israël wil emigreren. En dus mag ik gaan duiken in de wirwar van documenten waarvan enkelen in het Russisch en mag ik gaan natrekken in hoeverre het mogelijk is dat zijn moeder uit Jemen komt, zijn vader uit Frankrijk, hij in Ethiopië is geboren en in de USSR grootgebracht. Ondertussen heb ik al kunnen aantonen dat zijn geboorteacte vervalst is. Ik vraag me weleens af:  ik rabbijn of detective.

 

Gedurende coronatijd houdt Opperrabbijn Jacobs een dagboek bij voor het Joods Cultureel
Kwartier. NIW publiceert deze bijzondere stukken dagelijks op https://niw.nl/category/dagboek/