Het echte cease-fire is er nog niet.

Bij de pro-Israël demonstratie vorige week donderdag sprak ik de volgende woorden:

• Beseffen de politieke partijen, die menen maatregelen tegen Israël te moeten eisen, dat zij hiermee de haat tegen Joden, ook hier in Nederland, aanwakkeren?
• Weten die politieke partijen dat er Moslimleiders zijn die hun geloofsbroeders hebben opgeroepen om alle Joden ter wereld, dus ook hier in Nederland, aan te vallen en waartoe dat elders in de wereld al heeft geleid?
• Realiseren ze zich dat ze met hun anti-Israël houding het vuur van oorlog aanwakkeren, in plaats van doven?
• Zijn ze op de hoogte van de honderden Arabische Israëliërs die in Miron vooraan stonden om hun Joodse Israëlische medeburgers te helpen, met water en voeding, met onderdak, en zelfs met hun eigen bloed?  En vragen ze zich niet af waarom dat nauwelijks in de media wordt vermeld?
• En beseffen ze dat vrede er niet kan komen zolang in miljoenen schoolboekjes, o.a. met Nederlands belastinggeld, haat tegen Joden wordt gekweekt.
• Is het ze bekend dat in Londen enige dagen geleden werd opgeroepen om Joodse vrouwen te verkrachten en dat ik hier in mijn Nederland de meest afschuwelijke verwensingen naar mijn hoofd geslingerd krijg als ik gewoon, maar wel zichtbaar Joods, op straat loop?
• Geloven ze nog steeds dat antizionisme niets te maken heeft met antisemitisme als bij antizionistische demonstraties antisemitische leuzen worden gescandeerd, gewoon hier in ons veilige Nederland? En denken ze werkelijk dat als er dadelijk een ceasefire zal zijn in Israël dat dan de haat tegen Joden, hier in Nederland, niet meer zal bestaan?
• Mijn bede is, want ik eindig graag positief, dat er spoedig vrede mag komen voor alle inwoners van Israël ongeacht hun afkomst, voor alle inwoners van Israëls’ nabuurlanden, zeker ook voor de onschuldige inwoners van Gaza die als levend schild worden misbruikt. Vrede over Jeruzalem. Shalom, echte vrede, spoedig in onze dagen, voor alle bewoners van Uw aarde.

Inmiddels is er dus een ceasefire. En voel ik me nu gerust? Die schoolboekjes die antisemitisme aanbevelen zijn er nog steeds en vergiftigen dus de jeugd. En dus, moge er dan een (tijdelijk) ceasefire zijn, het virus van het antisemitisme is nog volop aanwezig en heeft een ‘goede’ boost gehad door alle antizionistische en antisemitische beelden tijdens anti-Israel demonstraties en via social media. En dus erken ik dat hier toch sprake is van een verschil tussen antisemitisme en antizionisme. Want in deze elf dagen durende escalatie hebben de antizionisten verloren omdat Hamas een zeer gevoelige dreun heeft gekregen, maar de antisemieten hebben gewonnen. Het oer-antisemitisme is bij velen weer helemaal tevoorschijn gekomen en is weer geheel salonfähig.

Enige weken geleden werd mij het eerste exemplaar overhandigd van “Daan en zijn vrienden”.  Het heeft de voorpagina’s niet gehaald, want het riep slechts op tot vrede en tolerantie. Een paar gepensioneerde deskundigen hebben een schoolboek samengesteld waarin uitleg wordt gegeven over Jodendom. Een soort zeer bescheiden tegenhanger van het vergiftigende schoolboek dat miljoenen Arabische kinderen in hun prille jaren voorgeschoteld krijgen. Ik ben ervan overtuigd dat christelijke scholen dit prachtige boekje graag gaan gebruiken, maar ik weet ook bijna helemaal zeker dat scholen die zich ‘openbaar’ noemen het zullen negeren. De reden: het zal als niet-neutraal worden beschouwd, hoewel het dus totaal niet over politiek gaat, maar wel indirect oproept tot wederzijds respect tussen Joodse en Islamitische kinderen. Maar juist dat wederzijds respect zal voor een aantal openbare scholen net een brug te ver zijn! Ben ik aan het doemdenken? Ik hoop het. Maar als een bekende presentator, die ook af en toe een column schrijft in een van de landelijke dagbladen, gewoon bang is om zijn pro-Israël visie met derden te delen ‘want dan zouden ze weleens bij mij thuis de ruiten kunnen komen ingooien of mij op straat overvallen’, dan besef ik dat het echte ceasefire er nog lang niet is.

 

Gedurende coronatijd houdt Opperrabbijn Jacobs een dagboek bij voor het Joods Cultureel
Kwartier. NIW publiceert deze bijzondere stukken dagelijks op https://niw.nl/category/dagboek/