En geloof me: het Jodendom heeft heel wat te bieden!

Het was eergisteravond heel bijzonder. Rachel Levy, bestuurder van de Joodse Gemeente Utrecht, vroeg me advies. Niet dat advies-vragen was het bijzondere, want dat overkomt mij met grote regelmaat, maar wel haar vraag en mijn antwoord. Omdat mijn vriend en collega rabbijn Katz uit Amsterdam zijn roots heeft in Veenendaal heeft hij, ook nu hij al tientallen jaren in Amsterdam woont en ook zijn ouders, inmiddels in Israël woonachtig, reeds sinds bijna mensenheugenis in Amsterdam hebben gewoond, het contact met Veenendaal heeft blijven onderhouden. En zo heeft een ploeg niet-joodse vrijwilligers, geïnspireerd door rabbijn Katz, het metaheer-huisje op de begraafplaats om-niet gerestaureerd.

Nu denkt u, gewaardeerde lezer van mijn dagboeken, dat ik van alles door mekaar haal, maar dat klopt niet, want: de Joodse Begraafplaats in Veenendaal is eigendom van de Joodse Gemeente Utrecht. En dus wist het bestuur van de Joodse gemeente Utrecht van de restauratie, heeft een en ander begeleid en vervolgens heeft dit ertoe geleid dat (deels andere) vrijwilligers ook de Joodse begraafplaats aan het Zandpad te Utrecht zijn gaan opknappen (en dat was keihard nodig!) en weer andere vrijwilligers zijn bezig om de sjoel aan de Springweg op te kalefateren. En dus belde Rachel met een adviesvraag: wat kunnen wij al die vrijwilligers geven als dank voor hun inzet? Waarop mijn antwoord luidde: laten we een avond organiseren waarop ik een verhaal afsteek over begraven en begraafplaatsen en ze uiteraard bedank voor hun belangeloze inzet! En dus hadden we maandagavond een boeiende en informatieve bijeenkomst. Als extra verrassing deelde Rachel Levy pakjes Hollandia Matzes uit en had ik de enige en echte RA (Rabbinale Archeoloog) meegenomen.

Rabbinale Archeoloog, hoor ik u vragen. Zoals bekend doen wij vanuit het Joodse denken en vanwege de Joodse wetgeving niet aan het ruimen van graven. Ook verplaatsen hoort niet te geschieden, want de grafrust mag vanuit het Traditionele Joodse denken niet geschonden worden. Maar soms is er geen keus en moet een Joodse begraafplaats verplaatst worden. Bijvoorbeeld als een burgerlijke gemeente een snelweg wil aanleggen dwars over de Joodse begraafplaats. Wij, als Rabbinaat, zullen alles wat mogelijk is dit proberen te voorkomen, maar als het onoverkomelijk is en de Gemeente bij weigering de grond gaat onteigenen, dan kunnen we als Joodse Gemeenschap beter meewerken en voor een waardige herbegraving/overplaatsing gaan. En dan komt onze Rabbinale Archeoloog in beeld. Want bij het overbrengen van stoffelijke resten komt er van alles kijken, zeker ook Joods-wettelijk, waarvan ik u de details zal besparen.

Zojuist ben ik teruggekomen van een opname voor Family7, de christelijke tv-zender. Onderwerp: de problemen binnen het Kabinet van Israël over wel of niet gedurende Pesach (Joods Pasen) alleen matzes en andere Pesach lekkernijen die onder rabbinaal toezicht zijn vervaardigd of moeten er ook niet-koosjere maaltijden geserveerd kunnen worden in ziekenhuizen als patiënten daar prijs op stellen. Het matze-probleem heeft in ons land de NOS gehaald, terwijl ik er absoluut zeker van ben dat in Israël niemand geïnteresseerd is in de mondkapjes affaire rond minister De Jonge. Maar ja: het is Israël en dus volop in de schijnwerpers.

Gistermiddag was ik van 12:30 uur tot 15:00 uur bij de fotograaf. Opnamen voor de omslag van mijn nieuwe boek: Rab&Rik. Mocht u niet weten wat Rab&Rik is, google even en hopelijk verschijnt er iets dat uw geheugen opfrist of ontbrekende kennis aanvult.

Ik stop, want ik ga een pastoraal bezoekje afleggen om vervolgens een lezing te geven voor een kerkelijk publiek. Is dat zinvol? Moet een rabbijn zich hiermee inlaten? Het kweken van goodwill is naar mijn mening van groot belang. Als we gehoord willen worden, zullen we eerst contacten moeten onderhouden en moet van ons bestaan geweten worden. Bovendien zijn we een onderdeel van een brede samenleving en dus dienen we, met behoud van onze eigen Joodse identiteit, aan de maatschappij een bijdrage te leveren. En geloof me: het Jodendom heeft heel wat te bieden!

 

Gedurende de coronatijd houdt Opperrabbijn Jacobs een dagboek bij voor het Joods Cultureel Kwartier. NIW publiceert deze bijzondere stukken op haar website www.NIW.nl.