dagboek 21 juli 2024

Sjabbat jongstleden door niemand nagescholden, toch geweldig! Wel was er niet ver van ons huis op sjabbat een of andere vechtpartij waarbij vijf jongelui werden gearresteerd, maar dat had niets met antisemitisme te maken en zelfs niet met Israël!

Ondertussen krijg ik meer en meer aanvragen van mensen die denken Joods te zijn. Sommigen blijken het te zijn, maar anderen hebben kennelijk tijd over en schrijven hun vermeende Joodse stamboom in lange en oninteressante epistels met vele bijlagen en voorzien van uitweidingen over kwesties die best interessant kunnen zijn, maar niet van doen hebben met de vraag of hun Joodse afstamming klopt. Omdat ik fatsoenlijk wil blijven lees ik alle inkomende post en reageer ook nog.

Wat vindt u van deze aanvraag: Een mevrouw beweert Joods te zijn want zij is de dochter, van de dochter, van de dochter van de dochter van een mevrouw die getrouwd was met een man die naar alle waarschijnlijkheid Joods was want hij was, zo blijkt uit de familiaire overlevering, in het bezit van een Joodse kandelaar. Nou kunnen kandelaars uiteraard niet Joods zijn, maar waarschijnlijk doelt ze op een Menora! Nadat ik de zeven pagina’s had doorgeworsteld merkte ik dat mijn doorgaans engelengeduld onder druk kwam te staan en ik het even niet meer zag zitten.

Een andere aanvraag baseerde haar Jood-zijn op een Joodse moeder, vijf generaties geleden. Het enige probleem is echter dat die moeder als achternaam Cohen had moeten hebben, maar in de papieren stond Jansen en dat was, volgens aanvraagster, een begrijpelijke verschrijving…

En wat vindt u van die mevrouw wiens moeder op een Joodse begraafplaats ligt begraven in Parijs, het weet te regelen om lid te worden van een NIK-Joodse Gemeente, steen en been loopt te klagen over de traagheid waarmee Jacobs haar duidelijke en eenvoudige zaak oppakt en met die klacht de nodige bestuurders, die me om andere redenen niet zo aardig vinden (die bestaan echt!) bestookt. Na twee jaar ben ik erin geslaagd de in Parijs begraven moeder te traceren. Ze werd gecremeerd in Meppel!

Dinsdag aanstaande is het de zeventiende van de Joodse maand Tammoez, een vastendag.  Op die dag zijn onder andere de Stenen Tafelen door Moshe gebroken toen hij zag dat het volk bezig was met het aanbidden van het Gouden Kalf. Ook op diezelfde dag was er, eeuwen later, een bres geslagen in de muren van Jeruzalem met als gevolg drie weken later de vernietiging van de Tempel in Jeruzalem. De Stenen Tafelen zijn in feite de kortste samenvatting van de totaliteit van Thora en Traditie. Na het breken van de eerste set Stenen Tafelen gaat Moshe nogmaals naar Boven om G’d vergiffenis te vragen voor de bedreven afgodendienst. En tenslotte gaat Moshe nog een derde keer naar Boven en komt dan terug met de tweede set Tien Geboden die uiteindelijk in de Tempel in Jeruzalem in het Allerheiligste zal worden bewaard. En rondom dat gebouw, met de Stenen Tafelen, is een muur waarin een wig is geslagen die leidde tot de vernietiging van de Tempel.

Het Jodendom behoeft een omheining ter bescherming. Maar af en toe worden er krachten in werking gesteld om in die omheining een wig te slaan. Te sjoemelen met de vraag wie er wel/niet Joods is. Dit soort aanvallen op de Joodse muur kan leiden tot de vernietiging van het allerheiligste, onze Joodse identiteit. Aan mij en aan ons allen is het om die muur overeind te houden. Die muur die we nodig hebben om het allerheiligste te beschermen.