FW: dagboek 13 november 2024

U heeft uiteraard wel gehoord dat de overlevingskracht van de Joden o.a. is door onder alle omstandigheden de humor te behouden. En zo kreeg ik hedenochtend een telefoontje van een rabbijn uit Australië. Hij ging ervan uit dat we elkaar goed kenden, terwijl ik hem echt niet kon plaatsen. Het is heel wel mogelijk dat we elkaar inderdaad kennen, maar mijn geheugen liet mij volledig in de steek. Hij wil dat ik via zoom of zoiets verslag doe van de huidige toestand in Amsterdam. Datum: dinsdag 26 november. Dat moet een verkeerde datum zijn, want hoe kan ik over twee weken verslag doen van de actuele situatie nu? Ik vraag hem dus drie keer of de datum wel klopt. Blijkt toch te kloppen. Het blijft dus 24 november!

En nu het tijdstip: Hoe laat? 19:30 uur, komt het resolute antwoord. Dat werd lastig voor mij want ik zou die dag pas om 20:00 thuiskomen. Na over en weer te zoeken naar een geschikt tijdstip en vele whatsapps verder, vroeg ik mezelf af of mijn vriend en collega, die ik nog steeds niet kan plaatsen, doelde op de Nederlandse tijd of de Australische. Het bleek dus de lokale tijd van Melbourne te zijn en dus werd de half acht 's avonds acht uur eerder en bij mij dus in de redelijk vroege ochtend. Dit grapje met datum en tijdstip heeft alles bij mekaar meer dan een half uur gekost en ik werd er redelijk ongeduldig van.

En dat halve uur is minstens een heel uur te veel, want sinds de voetbalwedstijd Ajax-Maccabi word ik overstelpt met verzoeken voor interviews in krant en op televisies. Ik ben de hele dag zo'n beetje non-stop in touw met telefoneren, e-mails beantwoorden en artikeltjes schrijven. En dan de anarchie zien op de Dam in Amsterdam. Waar gaat dit naar toe?

Gert Jan Segers heeft een bericht doen uitgaan: Joden zijn vorige week in Amsterdam opgejaagd, om hun paspoort gevraagd, geslagen, tegen hun hoofd getrapt door lieden die riepen dat ze op "Jodenjacht gingen". Maar je weet pas écht zeker dat het antisemitisme is als je ziet dat uiteindelijk ook dit de schuld van de Joden zelf is.   

En zie hier: De aanhangers van Maccabi hadden het zelf uitgelokt. De oproerkraaiers gaan nu een rechtszaak beginnen tegen de aanhangers van Maccabi. Wie is schuldig: de Joden of de lantaarnpaal?  Antwoord: Hoezo lantaarnpaal?

We zullen maar blijven lachen, terwijl Israël gedemoniseerd wordt en onze brave Overheid overlegt en bespreekt en discussieert. Dadelijk gaan we gezellig polderen. Vooral geen problemen oplossen. Maar ondertussen wordt de haat jegens Israël en tegen Joden per minuut groter.

Wat kan ik doen? Schrijven en schrijven en lezingen geven en lezingen geven! Journalisten in binnen- en buitenland de juiste info geven en keihard tegenspreken dat onze Overheid tegen Joden is.  Maar de linkerflank is wel erg duidelijk pro-Palestina.

 

 

En pro-Palestina is helaas anti-Israel…. En antizionisme is het synoniem geworden van antisemitisme.

Gisteravond was ik terechtgekomen in een oase van warmte en pro-Israël-vrienden. Ik gaf een lezing voor een groep ondernemers uit Rotterdam en Omgeving. Allen gelovige Christenen. De sfeer was geweldig, de aandacht indrukwekkend en mijn lezing was inspirerend, (al zeg ik het zelf!). Maar toen de vragen kwamen, bemerkte ik de invloed van de NOS en de anti-Israël media. Er kwamen vragen over de kolonisten. Door deze Joden 'kolonisten' te noemen, geef je onbedoeld toe aan een beeldvorming. Idem de benaming 'bezette' gebieden. Ik zat dus bij ondernemers die er financieel warmpjes bijzitten, die gelovige mensen zijn en absoluut pro-Israël, en toch wordt hen onbewust een anti-Israël mening opgedrongen.

Net terug van mijn dagelijkse wandelingetje. Het is donker en toch worden we gezien. Een jonge vrouw met man en hond. Ze kende mij van mijn dagboek en ze gaf aan dat gymnastiek op bejaarden niveau haar veel energie geeft, ook het lezen van de psalmen en zelfs het lezen van mijn dagboek. Geweldig toch!