dagboek 8 sept. 2024

Rabbijn Mendel Kohen was weer terug in Oekraïne. Teruggaan naar zijn Mariupol, waar hij nog vrij recentelijk een eigen sjoel had gebouwd, is ondenkbaar want alles maar dan ook alles is daar vernietigd en het is bovendien in handen van Rusland.

Charkov, Kiev en Poltova bezocht hij deze keer om een totaal van zes britoth, besnijdenissen, te verrichten. Zes Joden die ondanks oorlog zich wilden verbinden in het verbond van onze Aartsvader Awraham. De jongste was deze keer drie weken en het oudste “slachtoffer” had net de vijftig gepasseerd. Voor allen was er na afloop een etentje.  Ik schreef bewust ‘deze keer’, want enige keren per jaar reizen rabbijn Mendel en zijn collega door Oekraine. Zijn collega is uiteraard ook een mohel, maar daarnaast is hij een medicus die dus, indien onverhoopt nodig, medisch zou kunnen ingrijpen, hetgeen nog nooit nodig is gebleken. Het is nu 2:45 uur, midden in de nacht dus, maar ik ben wakker, ga dadelijk weer slapen om vervolgens om een uur of acht uitgerust, hopelijk, weer op te staan. Mocht een van mijn trouwe dagboekeniers een oplossing weten voor mijn afwijkende slaappatroon, dan houd ik me aanbevolen. Overigens is het geen slaappatroon, maar juist een niet-slaap-patroon. Ik ben trouwens op dit moment niet de enige die nu wakker is. Ik stuur af en toe tijdens mijn nachtelijke wake-up een whatsapp naar een paar leeftijdsgenoten die te maken hebben met dezelfde problematiek. Maar terwijl ik dit neerschrijf, vraag ik me af of we hier mogen spreken van problematiek, want of een probleem echt een probleem is, wordt vaak door de lijder, met een lange-ij, zelf bepaald.

Wat ik merk is dat zo laat in de avond of zo vroeg in de ochtend, de verhouding tussen verstand en gevoel, anders is dan overdag. Een Hollandse vriend van mij die in de USA woont en met wie ik nu in contact ben, met een tijdverschil van negen uur, leeft nog volledig overdag en snapt niet dat ik nog in Nederland wil blijven wonen. Zijns inziens moet ik gewoon mijn paspoort inleveren, vertrekken en duidelijk kenbaar maken dat een leus die uitschreeuwt dat Amersfoort nee zegt tegen zionisme, onacceptabel is en niet getolereerd mag worden.

Ik ben ervan overtuigd dat er uiteindelijk een verklaring zal komen van B & W dat ze deze leuze niet toejuichen, maar ik heb het bange vermoeden dat daarover nog een x aantal keren vergaderd moet worden en dat de uiteindelijke verklaring dusdanig verwoord zal zijn, dat de leuze-schreeuwers er niet wakker van zullen liggen, maar ik wel! Duidelijk hoorbaar werd tijdens de toegestane demonstratie tot de jihad opgeroepen. Toen een meeloper, die geen meeloper was maar gewoon aan onze zionistische=Joodse kant stond, een agent vroeg of hij de oproep tot jihad ook had gehoord en zo ja, waarom hij niet ingreep, kwam de verrassende bevestiging dat oom-agent inderdaad Jihad had horen scanderen, maar het was niet strafbaar want, zo formuleerde hij het: ook Jihad kan vredig bedoeld zijn!

Mijn Hollandse-USA-vriend blijft in de VS wonen, terwijl hij mij laat weten dat zijn burgervader voornemens is om zijn stadje een tweeling-verbond te laten sluiten met, ja u leest het goed en ik verschrijf me niet: met Gaza! Ik vind dat ook mijn vriend z’n biezen moet pakken en richting Israël moet gaan en niet alleen mij moet aanmoedigen tot paspoort-inlevering.

Ik heb een nieuwe bril en zie daardoor naar vermoeden alles weer duidelijker. Zo zie ik in het NOS-journaal dat vele kindertjes in Gaza gevaccineerd worden met het poliovaccin. Die kindertjes zien er totaal niet ondervoed uit, ze ogen gewoon gezond. Hoe kan dit als we al weken onze media laten verkondigen dat er in Gaza hongersnood heerst. Overigens, toch mooi om te zien hoe de Gazaanse antizionistische en antisemitische kinderen het vaccin krijgen. Even een stukje historie: het poliovaccin was uitgevonden door de Joodse arts Jonas Salk in 1953. In 1955 werd het vaccin breed ingezet en verklaarde de Joodse arts Salk publiekelijk dat hij geen copyright wilde en geen enkel profijt, opdat alle kinderen ter wereld van zijn vaccin zouden kunnen profiteren. 

En nu, 70 jaar later, profiteren Hamas-kindertjes van een Jood die ze per definitie verafschuwen en die ze hadden vermoord als ze de kans zouden krijgen. Ik wacht nog steeds op een mondiale boycot van alles dat door Israël of door Joden is gefabriceerd, en dus ook het poliovaccin.  Als u, geachte dierbare dagboekenier, aan deze antisemitische boycot wilt deelnemen, dan zult u meteen uw computer moeten uitzetten, want zonder Joden geen computers. Maar de wereld is niet zo consequent en dus verwacht ik zero respons op mijn oproep om het poliovaccin te boycottenen en ga ik nog snel een paar uur lekker slapen. Eerst nog een beetje hoestdrank en een hete citroendrank tegen verkoudheid en vóór slapen. Voor nu dus: een goede nacht en/of een goede ochtend.