dagboek 8 mei 2024
Eindelijk weer iets normaals gedaan, namelijk mijn online sjioer (cursus), genaamd Diepgang, gegeven. Want een rabbijn is in principe een leraar, maar door de oorlogssituatie waarin we verkeren, want dat is het dus, vindt er ook bij de rabbijn een verschuiving van werkzaamheden plaats. Ik betrap mezelf erop dat ik meer en meer de actualiteit van het nieuws probeer te volgen. Waarom weet ik ook niet precies, want ik kan er toch helaas niets aan veranderen. Mijn rustige Nederlandse polderlandje wordt meer en meer een land waar de chaos het heeft overgenomen van de te veel toekijkende overheid. De bron van de chaos had ik helaas al jaren en jaren geleden voorspeld, in sjoel, bij herdenkingen. Ik ben gaan zoeken tussen mijn oude toespraken en zie: mijn toespraak uit 2011, een bar-mitswa geleden. Twee zussen maakten een eind aan hun leven, ze konden het niet meer aan, april 1943. Pas 68 jaar na hun tragische dood werden er op hun graven, op de Joodse begraafplaats in Renkum, een matsewa, ee